ÖMRÜN - AĞA BÜRÜNMÜŞ QIŞ...

20 yanvar şəhidi ÜLVIYE!

Biz yaşlandıq..
Sənsə elə əvvəlkitək gözəl qaldın!
Surətində o məsumluq..
Dalğalanan qara saçın...
Heç bilmədin,
sən gedəli
yetimləmiş dəftərinə, kitabına layla çaldı
anan, bacın...

Səni geri qaytarmadı

Nə ağılar, nə yalvarış..

Bir tarixə sığışmayan ömrün - ağa bürünmüş qış!

Günlər ötdü,

İllər keçdi,

Biz dəyişdik...

Gah yükləndik günahlarla,

Gah da günah təmizlədik!

Sənsə,

elə aydan arı-sudan duru gözlərinlə gülümsədin...

Nə bir könül yaraladın,

Nə bircə yol yalan dedin.

Adın kimi amalın da ülvi oldu, təmiz oldu,

Xəyalların yelkən kimi,

Arzuların dəniz oldu.

Şeirlərin sevilərək dildən-dilə dolandıqca

Səmalarda məmnun qaldın,

Ilham aldın.

Özü üçün yaşayanlar unuduldu,

Sənsə, əziz Vətən oğlu,

hər ürəkdə

məhəbbətlə xatırlandın!

20.01.14.

SƏSSIZ LAYLALAR...

 - Gün olub ömrünə işıq saçsaydım!

Quş olub göylərdə azad uçsaydım!

Sədaqət bağında çiçək açsaydım,

Məni qoparmazdı yel, şəhidəm mən!

 - Kaş, külək olaydım tellərin üçün,

Bir çiçək olaydım əllərin üçün.

Mənsiz yaşanacaq illərin üçün

Ağlama, gözünü sil, şəhidəm mən!

 - Bəxtimiz yazılıb ağlı-qaralı...

Səni qoyub getdim qəlbi yaralı.

Torpaq altındayam... səndən aralı!

Aparacaq məni sel, şəhidəm mən!

 - Elə bil min ildir öz yaşım mənim...

Torpağa qarışıb göz yaşım mənim...

Bir məzar daşıdır - yoldaşım mənim,

Son dəfə üzümə gül, şəhidəm mən!

 - Dünyanı kim tutmuş... hamı qonaqdır...

Gördüyüm əzablar bəlkə sınaqdır?

Həsrətə dözənin sevdası haqdır!

Səni sevdiyimi bil, şəhidəm mən!